´Waarom doe je wat je doet?´, is altijd wel een interessante vraag. Heel vaak ´rollen´mensen vanzelf in een bepaalde rol. Een mix van wat er op je pad komt en doen wat je leuk vindt. En van het één rol je vervolgens weer in het ander. Steeds dichterbij of juist steeds een stukje verder verwijderd van wie je daadwerkelijk bent. Je zou denken dat we onbewust meestal wel de juiste keuze maken. Maar is dat eigenlijk wel zo? Soms is het goed om eens uitgebreid stil te staan bij jezelf en te evalueren of je nog wel op koers bent. Dat deed ik ook, want in Spanje was ik mijn koers even helemaal kwijt.
Wachtend op inspiratie
Ik zie mezelf nog zitten aan mijn kantoor op de zolderkamer. Starend over het prachtige berglandschap, wachtend op inspiratie. De kinderen gingen fulltime naar school. Mijn man was hele dagen op kantoor of op reis. Nu kon het. Nu had ik alle tijd van de wereld om aan mijn loopbaan te werken en de plannen voor mijn eigen bedrijf uit te werken.
En wat denk je? Inderdaad, er kwam helemaal niets. Een complete ´black out´. Teleurgesteld dat ik was! Ik had in Nederland allerlei plannen en doelen bedacht om aan te werken zodra we gesetteld waren in Spanje. Maar het leek ineens zo zinloos.
Eventjes weer die backpacker van vroeger
In Nederland had ik mijn vaste baan alvast deels opgegeven om als zelfstandig loopbaancoach en personeelsadviseur aan de slag te gaan. Ik was nog maar een half jaar lekker bezig en toen mochten we naar Spanje voor het werk van mijn man. Dat is een avontuur waar wij volmondig JA tegen zeiden. De plannen voor mijn eigen bedrijf gingen dus tijdelijk de ´ijskast´ in.
Het eerste half jaar was een drukke en interessante periode. Ik wilde vooral een thuis creëren, de omgeving en mensen leren kennen en op ontdekking gaan. Heerlijk was dat. Als ik alleen op pad was, voelde ik me weer als die backpacker van vroeger. Ik wist ergens wel dat er een moment zou komen waarin ik me even niet zo sterk zou voelen. Een gevoel van: ´En ik dan?´ en ´Wat nu?´.
Er komt best veel kijken bij een emigratie. Ik had niet teveel van mezelf moeten verwachten. In de eerste plaats is het een hele organisatie om met je gezin naar een ander land te verhuizen. Maar los van het praktische, gebeurt er emotioneel gezien best veel. Vanaf het begin zag ik deze emigratie als één groot avontuur. Juist omdat ik wist dat het tijdelijk was. Ik ben altijd positief ingesteld, maar zelfs dat houdt een dip niet altijd tegen.
Daar zat ik, nutteloos te zijn
Die ene ochtend op de zolderkamer brak ik dus en voelde ik me totaal nutteloos. Ik miste het om ergens bij te horen. Om deel uit te maken van een team, met elkaar te sparren en bepaalde doelen na te streven. Ik ben nou eenmaal graag onder de mensen en bloei op als ik samenwerk met anderen.
En wat doe je dan als coach? Je vraagt jezelf af hoe je dat bij een coachee zou aanpakken! Ik ben aan de slag gegaan met een opdracht waarmee ik mijn leven onder de loep nam. Zittend op ons terras in het zonnetje voelde ik de warmte binnenstromen. Het was het juiste om te doen, de woorden stroomden binnen. Ik schreef en ik schreef. Binnen anderhalf uur had ik ´non stop´ mijn verhaal op papier gezet. Er moest blijkbaar het één en ander uit.
Per vijf jaar beschreef ik wat voor indrukwekkende dingen er in die periode van mijn leven zijn gebeurd. Wat ik heb ervaren en wat ik daarvan heb geleerd. Nadat ik alles nog eens aandachtig nalas, kon ik daar gelijk mijn conclusies uit trekken.
Tijd voor een nieuwe ontdekkingsreis
Niets van wat ik schreef ging concreet over het werk dat ik na tien jaar achter me liet. Of de werkgevers die ik daarvoor had. Alles had te maken met mijn persoonlijke ervaringen. Met mijn gezin en vrienden, vroeger en nu. Ik kreeg zoveel mooie inzichten over wat ik nou eigenlijk echt belangrijk vind en over de persoonlijke eigenschappen die ik heb ontwikkeld. Tuurlijk hebben mijn loopbaan en werkervaringen daar een grote invloed op gehad. Maar ik vond het fijn om tot het besef te komen dat het leven daar bij mij niet om draait. Dit hielp mij om een periode af te sluiten en achter me te laten. Tijd voor een nieuwe ontdekkingsreis. Wat wil en kan ik doen met de waarden en eigenschappen die ik heb?
Het was de beste coachopdracht die ik mezelf kon geven. Dit was het begin van mijn nieuwe koers. Ik heb het boekje er zojuist weer bij gepakt en lees het nog eens door. Inmiddels kan ik het aanvullen met de afgelopen vijf levensjaren.
Lees ook mijn vorige blog ´Dromen over wie je wilt zijn of wat je het liefst doet´. Ik deel graag mijn ervaringen om anderen te informeren en inspireren. Je kunt me volgen op Facebook, Instagram en LinkedIn.
