Ik val maar gelijk met de deur in huis!

Al vanaf kleins af aan heb ik iets met deuren. Gek genoeg kan ik aan de ene kant slecht tegen open kastdeuren. Aan de andere kant laat ik juist de deur altijd graag open staan.

Zonder erbij na te denken doe ik de openstaande kastdeurtjes dicht als ik er langs loop. Bij mijn laatste baan op kantoor was er onderweg naar mijn werkplek een lange gang vol met wandkasten. Regelmatig stonden daar de deurtjes van open omdat mijn collega’s van de voorbereiding dan gegevens moesten opzoeken. Als er niemand mee bezig was, kon ik me meestal niet bedwingen en deed ik zo´n kastdeurtje onderweg dicht. De collega’s van mijn eigen afdeling hadden dat natuurlijk wel door en moesten er gelukkig om lachen. Ze lieten de kastdeuren gewoon af en toe express openstaan om mijn reactie af te wachten. Het lukte me soms wel hoor, om dan juist niet te reageren. 

Er is een duidelijk verschil tussen kastdeuren en gewone deuren, want die laatste heb ik juist liever altijd open staan. Mijn slaapkamerdeur, de deur van mijn werkkamer en de wc-deur. De wc-deur liet ik ook altijd open staan toen mijn kinderen nog kleiner waren. Dat leek me handig, dan leren ze wat er in dat kleine hokje moet gebeuren. Ze waren dan ook snel zindelijk, maar wel met het gevolg dat ze me nooit meer met rust lieten als ik naar de wc moest. Dat is inmiddels wel over. En geen zorgen, op openbare plekken en bij anderen thuis doe ik gewoon de deur netjes dicht.

Maffe gewoonten

Maar wat is dat nou? Wat betekenen deze maffe gewoonten van mij? In dat eerste geval heeft het volgens mij puur te maken met netheid. Ik hou van een opgeruimd huis en een nette werkplek, open kastdeuren leiden me dan gewoon af. Die open deur staat denk ik juist voor openheid, klaar willen staan voor anderen en de wereld willen ontdekken. Ik vind het prettig als mensen bij mij aankloppen voor hulp of voor een gezellig praatje. En ik leer graag veel verschillende mensen kennen. Daarom past mijn huidige werk zo goed bij mij.

En om het compleet te maken gaan deuren bij mij ook nog op de foto. In het buitenland zet ik vaak deuren op de foto. Van die mooie, oude, grote, bijzondere en liefst kleurrijke deuren. Het maakt me nieuwsgierig naar wat erachter zit. Het leven dat zich daar afspeelt of zich heeft afgespeeld. Achter iedere deur verschuilen mooie, verdrietige en bijzondere verhalen. 

Symboliek

Je kent deze spreekwoorden vast ook wel:

• Zo gek als een deur = Erg in de war zijn
• Hij is een open deur = Iedereen weet hoe hij is
• Dat doet de deur dicht = Dat gaat te ver
• Voor een gesloten deur staan = Men is niet thuis

Normaal waag ik me niet aan spreekwoorden, want ik zeg ze altijd verkeerd. Dat is een andere tik van mij. Maar deze kon ik ter controle gewoon opzoeken, hier vind je er nog een paar.

De symboliek van deuren heb ik ook nog even opgezocht en ik zit met mijn eigen ideeën op de goede weg. Een dichte deur staat juist voor een heleboel soorten angst. Zoals angst voor het onbekende, angst voor afwijzing en angst voor eenzaamheid. Het openen van deuren staat juist voor de verbinding met de buitenwereld, nieuwe mogelijkheden en het verkennen van nieuw terrein. 

Als ik dit zo lees dan ben ik eigenlijk wel blij met die gekke gewoonten van mij. Mijn deur staat in ieder geval altijd open voor wie hulp nodig heeft bij het maken van een passende studiekeuze.

Wat is jouw gekke gewoonten en durf je die met mij te delen?